چهار شنبه سوري

         شب،مهمان داشتيم ومشغول آماده كردن

         سالادبودم. ازداخل كوچه صداي تَرَق تُروق

         مي آمد.توجهي نكردم وبه كارخود ادامه

         دادم؛ امّا صداها هرلحظه بيش تر مي شد.

        ناگزير، دست ازكاركشيدم وبه بيرون ازحياط

        رفتم. نمي دانيد، باچه صحنه اي روبه رو

        شدم. همه ترقه و وسايل خطرناك ديگر

        در دست ، دركوچه وخيابان مي دويدند

       وسروصدا ايجاد مي كردند.  به خود جرئت

       داده وچندقدمي جلوتر رفتم. دختري

       هم سن وسال خودم، بر روي زمين

      افتاده بود وكمك مي خواست. به او

      نزديك شدم، ازسر وچشمش خون جاري

     بود. پس از جست و جو پي بردم كه اين ها

     همه ازعواقب كارهايي است كه بعضي ها

     درچهارشنبه سوري انجام مي دهند. و

     آن دختر بي گناه راكه به قصدرفتن به خانه ي

     دوستش پابه كوچه گذاشته بود، به اين روز

      سياه انداخته بودند.

                               

                بعضي ها ازخودبپرسند؟

     چراباكارهايشان ، شادي ديگران رابه هم مي زنند

   و  سلامتي آن ها را به خطر مي اندازند؟

    

                            نویسنده: مرادی